Flexibiliteit en vrijheid kunnen het verschil uitmaken in de strijd tegen witwassen en financiering van terrorisme (ML / TF). Abhishek Dwivedi, CEO van Regxsa, deelt zijn visie over deze thematiek.

Elke financiële instelling (FI) heeft twee hoofddoelstellingen bij het aanpakken van ML / TF, namelijk de verantwoordelijkheid richting de samenleving en de verantwoordelijkheid om aan lokale en wereldwijde wet- en regelgeving te voldoen. Als we het hebben over de verwachtingen op het gebied van wet- en regelgeving, zien we dat er over de hele wereld verschillende concepten zijn waarnaar gehandeld wordt.

Op regels gebaseerde versus op risico gebaseerde benadering
De regio Noord-Amerika volgt in de eerste plaats een op regels gebaseerde aanpak, inclusief een set van daarbij behorende richtlijnen. Bovendien wordt er van iedere FI verwacht dat die zich aan de regels houdt. De FI wordt beoordeeld op basis van hoe er wel of niet aan die richtlijnen gehoor wordt gegeven. De rest van de wereld – voornamelijk Europa en Azië – richt zich meer op een risicogebaseerde aanpak. Dit geeft FI’s enige flexibiliteit bij de opstelling van een risicobereidheid. Op basis daarvan kunnen FI’s wat manoeuvreren, terwijl ze de richtlijnen op het gebied van de wet- en regelgeving implementeren.

Beide benaderingen zijn belangrijk om richting te geven aan de FI’s en om een aanpak te bepalen voor de monitoring, beoordeling en het onderzoek van ML / TF-misdrijven. Er is één benadering die van toepassing is op beide concepten, namelijk buitensporige governance als gevolg van de verwachtingen op het gebied van wet- en regelgeving.

Focus op punten en komma’s in plaats van veranderende criminele patronen
Niemand wil aan de verkeerde kant staan ​​van een check op wet- en regelgeving. Om een dergelijke naleving te garanderen, dus om compliant te zijn, wordt er veel tijd, energie en geld besteed aan toezichthouders tevreden stellen. Richtlijnen zijn noodzakelijk en belangrijk, maar worden vaak een last. Ze belemmeren soms de flexibiliteit en vrijheid om ML / TF te bestrijden. Veel FI’s besteden uiteindelijk veel tijd en energie aan de focus op de punten en komma’s in plaats van op het grotere geheel, namelijk criminaliteit bestrijden.

Zo heeft de Financial Action Task Force (FATF) onlangs richtlijnen bekend gemaakt over hoe criminelen mensen aanvallen tijdens de COVID-19-crisis. FI’s proberen hun strategieën aan te passen, maar criminelen lopen altijd een paar stappen voor.

Voldoen aan de verwachtingen op het gebied van wet- en regelgeving heeft een doel, namelijk ervoor zorgen dat de FI alle richtlijnen correct volgt. Alleen komt er wel extra governance bij kijken en haalt het de focus weg van het uiteindelijke doel, van de mogelijkheid om flexibel te zijn, om zich aan te passen aan de veranderende criminele patronen.

De conclusie dat grote inspanningen worden geleverd om ervoor te zorgen dat alle bestuursaspecten worden gedekt, is niet verrassend. Maar criminelen kennen die grenzen niet en passen hun modus operandi, heel flexibel, aan elke omstandigheden aan.

Criminele geesten begrijpen en methodologie detecteren
FI’s die witwassen en financiering van terrorisme bestrijden, kunnen als een kunst worden beschouwd. De professionals die in de frontlinie staan – dus rechercheurs, snelle-reactieteams enzovoorts – kunnen worden gezien als kunstenaars. Er is een dringende vraag naar dergelijke kunstenaars, die de criminele geest kunnen begrijpen en de detectiemethodologie daaraan kunnen aanpassen.

Als deze analogie wordt doorgetrokken: een kunstenaar kan geen kunst in gevangenschap maken. Op dezelfde manier beperken buitensporige governance en verwachtingen op het gebied van wet- en regelgeving de kunstenaars bij de FI’s om effectiever te zijn. Er moet een goede balans zijn.

Twee groepen om echte criminelen te bestrijden en het juiste te doen
FI’s nemen hun verantwoordelijkheid om de eerste verdedigingslinie te zijn behoorlijk serieus, waardoor wordt voorkomen dat criminelen de financiële wereld betreden. Als er meer flexibiliteit en vrijheid wordt geboden, kunnen FI’s een goede strategie ontwerpen, waarbij groep één flexibel en vrij is om plannen / strategieën te ontwikkelen om echte criminelen te bestrijden. Dat team kan proactief zijn en resultaten laten zien. Groep twee kan ervoor zorgen dat er aan de verwachtingen op het gebied van wet- en regelgeving wordt voldaan.

Het juiste doen, is erg belangrijk en kan worden bereikt door belang te hechten aan dit tweesporenbeleid. Regelgevers moeten deze realiteit begrijpen en een dergelijke aanpak aanmoedigen, aangezien zo’n grote verschuiving alleen ‘top-down’ kan worden gestimuleerd. Creatief zijn weerhoudt iemand er niet van om verantwoordelijk te zijn. Laten we deze gedachte vasthouden en ons inzetten om de samenleving veiliger te maken.